Drugsgebruik heeft grote gevolgen voor zowel de verslaafde als voor zijn of haar omgeving. We spreken van een drugsprobleem wanneer iemand de middelen niet meer recreatief gebruikt en het drugsgebruik zijn of haar sociale leven beheerst en de relatie met naasten, werkprestaties of hobby’s gaat beïnvloeden.

Voorbeelden van lichamelijke gevolgen van drugsgebruik

• Langdurig drugsgebruik verandert de werking van de hersenen. Drugsgebruik zorgt voor enorme pieken in de neurotransmitter dopamine en daarmee voor overstimulatie van het beloningscentrum in de hersenen. De hersenen passen zich aan deze situatie aan door zelf minder dopamine af te geven en het aantal receptoren voor dopamine te verminderen. Als gevolg is de verslaafde bijna niet meer in staat tot het ervaren van plezier. Alleen drugsgebruik kan de hoeveelheid dopamine weer snel naar een normaal niveau brengen. Om de euforische roes weer te voelen, moet een drugsverslaafde bovendien steeds méér drugs gebruiken.

• Cocaïnegebruik kan serieuze hart- en hersenproblemen veroorzaken, zoals hartritmestoornissen, hartstilstand, hartinfarct, hartverlamming of een herseninfarct.

• Door het snuiven van speed (amfetamine) kan het neusslijmvlies geïrriteerd en beschadigd raken. Het snuiven van cocaïne kan ontstekingen en bloedneuzen veroorzaken. Bij langdurig cocaïnegebruik kan het neustussenschot helemaal verdwijnen.

• XTC en speedgebruik kan leiden tot knarsetanden, waardoor gebitsslijtage ontstaat. Ook vermindert de drugs de aanmaak van speeksel, waardoor het risico op cariës groter wordt.

• Speed verhoogt de hartslag en bloeddruk en het risico op hartritmestoornissen.

• Veel cocaïnegebruikers ontwikkelen chronische longaandoeningen, zoals COPD